Isrosa

Isrosa produserer økologisk is med mange ulike smakar, både mjølkeis og fruktis.

Isen produserer dei av økologiske råvarer. Plommer, bjørnebær og bringebær kjøper dei av bønder i området som òg driv økologisk, medan mjølk, egg og rabarbra produserer dei sjølve. I tillegg til å vere ei økologisk verksemnd profilerer Isrosa seg på nynorsk! Dette er kjempeflott! Norsk Målungdom meiner fleire verksemnder i nynorske kjerneområder bør nytta nynorsk. Det var ein artikkel med Kristofer Olai Ravn Stavseng i Jærbladet, om nettopp dette, som de kan sjå under.Jærbladet

For å kome attende til Isrosa. Det er ikkje berre det at Isrosa nyttar nynorsk som gjer dei til ei god verksemnd, dei har sjølvsagt veldig god is! I Oslo finn du isen på Helios Colosseum, Helios Grünerløkka og Røtter på St. Hanshauisrosaisgen. Noko sentralstyret drog god nytte av då me hadde møte for nokre veker sidan. Du finn ikkje betre is! (Me åt òg kanelbollar som Johanne hadde laga)

 

 

Vebjørn – Le Chef

Vebjørn er frå no NMUs Chef som det heiter på sidemål! På sentralstyremøtet på tysdag diska han opp med dessert! Dette må sjølvsagt delast med heile verda, difor kjem det her eit bilete:

Nammiz

Banan, krem, sjokolade, (ve)bjørnebær og fargerike mini-dinosaurar <3

Som me seier, Vebjørn du er best! Sidan han er so god skal han få eit dikt av oss, det heiter «Vebjørn, Vebjørn»:

Vebjørn, Vebjørn fagre møy

på sentralstyremøta du lagar gøy

du diskar opp som ein chef

det er ikkje berre seff, seff!

Du er ein god og gamal mann

sentralstyret utan deg ikkje leve kan!

Landsstyretmøte dag to!

Då er me atter samla på skrivarstova. Det nærmar seg slutten av landsstyretåret 2012/2013 og me arbeider med å vedta ny politikk for neste arbeidsperiode. No har me oppe arbeidsprogrammt for 2013/2014! Medan me sitt her på møterommet har me fantastisk hjelp på kjøkkenet, Maria diskar opp!

– Hjarteleg takk Maria <3

Landsmøtenervar

No nærmar det seg landsmøte med stormskritt. Dette gjer at me i sentralstyret har mykje me skal rekke over på sentralstyremøta våre, og nokre gonger held me på ut i seine nattetimar. Då er det viktig at me passar på at alle kosar seg, og at humøret er på topp (sjølv om ikkje alltid humoren er det). I går hadde me «heimemøte» hjå skrivaren. Me åt spinatpai (må jau halde sentralstyret sunne og friske) og til dessert hadde me ymse frukt dyppa i sjokolade. NAM! Her kjem eit lite bilete frå gårsdagen for dei som lurar på korleis me har det på møta våre.

Frå venstre: Kristofer Olai Ravn Stavseng, Karl Peder Mork, Johanne Marie Kydland Torvund, handa til Vebjørn Sture. Fotograf: Anne Straume

Frå venstre: Kristofer Olai Ravn Stavseng, Karl Peder Mork, Johanne Marie Kydland Torvund, handa og litt av håret til Vebjørn Sture. Fotograf: Anne Straume

Marknadsføring

Her om dagen fekk me eit artig brev til skrivarstova. For berre 14,90/stk kunne me visst få nokre heilt fabelaktig flotte almanakkar med inngravert namn og alt mogleg. Eller som det stod i brevet: «Jeg har trykket NORSK MÅLUNGDOM navn på planleggeren i gull, slik at du kan se hvor imponerende denne fantastiske markedsføringen kan være når den rettes mot kunder, samarbeidspartnere og potensielle kjøpere.»

Det forlokkande reklamebrevet.

Det forlokkande reklamebrevet.

Til alt hell hadde dei lagt ved eit prøveeksemplar. Kanskje ikkje fullt så heldig var namnetrykket. Ikkje berre var det på bokmål (jfr. «fantastisk markedsføring» …), men me var attpåtil omdøypte til «NORSK MĹLUNGDOM», kva no enn det måtte tyda.

Gullskrift var der. Men bokstaven Å?

Gullskrift var der. Men bokstaven Å?

Innmaten var heller ikkje veldig tilpassa mottakaren. Det er unekteleg ganske morosamt å sjå nokon som skriv så fagert om imponerande og fantastisk marknadsføring, demonstrera det stikk motsette ved å tilby ein nynorskforkjempande organisasjon almanakkar på så å seia alle andre nordiske statsspråk enn nynorsk.

«Dæh, nynorsk, svensk, kva er liksom skilnaden ...»

«Dæh, nynorsk, svensk, kva er liksom skilnaden ...»

Strategien med å senda prøveeksemplar er rett nok ikkje ny. For ei tid tilbake fekk Kringkastingsringen (eg sit i styret der, om nokon lurer på korleis eg har fått denne sensitive innsideinformasjonen …) tilsendt ein reklamepenn, med noko som produsenten truleg må ha tenkt var eit forlokkande design. Og me kan jo ikkje anna enn å gje han rett!

Sjå og lær!

Sjå og lær!

Likevel, eg trur me køyrer på med det me av erfaring veit at fungerer. Den siste veka har me nemleg fått levert ikkje mindre enn 15 000 rykande ferske jakkemerke, i åtte ulike modellar! Fire av dei kjenner de kanskje til frå før, men dei andre fire er altså i ny drakt. Og no har me så mykje at me nesten kan bada i dei.

Hypp på jakkemerke?

Hypp på jakkemerke?

Alle skal få ... :)

Alle skal få ... 🙂

Ufriviljug humor per tekstmelding

Medan debatten går i Klassekampen om kor fæle nynorskfolk er til å kjefta og klaga på kvarandre, har eg hatt eit lesarbrev om sidemål på trykk i Stavanger Aftenblad. Og reaksjonen kom relativt raskt – her er ei tekstmelding eg fekk 16.28 i ettermiddag, som eg må innrømma at fekk meg til å trekkja godt på smilebandet:

Jeg viser til ditt innlegg i Stavanger Aftenblad i dag. Nynorsk er en pest og en plage og slike som deg burde flytte til fjells hvor dere kan knote sammmen hele dagen på dette grusomme målet. Mvh/(fullt namn)

Eg veit ikkje heilt kva som er løgnast: At ein 51 år gamal mann (med flott stillingstittel og høg løn) synest det er heilt på sin plass å spora opp og senda slike tekstmeldingar til ungdomar som engasjerer seg i organisasjonslivet? Eller det lett paradoksale uttrykket frustrasjonen tek i det avsendaren lirer av seg krinsrekord i usakleg innhald, pakka inn i ei forunderleg sober form (“med vennlig hilsen” og fullt namn, liksom)?

Uan-z: Etter å ha humra litt for meg sjølv, tenkte eg at eg måtte jo vera høfleg og skriva tilbake. Så vår ven fekk litt smiger per SMS i retur:

Takk for omtanken, men eg trivest godt med å bruka nynorsk i urbane omgjevnader. Og dersom eg hadde flytt til fjells, ville eg jo gått glipp av alle dei konstruktive tilbakemeldingane frå storsinna kjernekarar som deg. <3
Varme målhelsingar frå Vebjørn

Korrespondansen har inntil vidare stoppa der. I mellomtida: Skulle det vera fleire nynorskhatarar med utblåsingsbehov der ute, så er eg tilgjengeleg på 924 16 527. Ver merksam på at innsende meldingar kan hamna ute på verdsveven, men eg skal ikkje publisera namn. Trur eg. 😉