Her om dagen fekk me eit artig brev til skrivarstova. For berre 14,90/stk kunne me visst få nokre heilt fabelaktig flotte almanakkar med inngravert namn og alt mogleg. Eller som det stod i brevet: «Jeg har trykket NORSK MÅLUNGDOM navn på planleggeren i gull, slik at du kan se hvor imponerende denne fantastiske markedsføringen kan være når den rettes mot kunder, samarbeidspartnere og potensielle kjøpere.»
Til alt hell hadde dei lagt ved eit prøveeksemplar. Kanskje ikkje fullt så heldig var namnetrykket. Ikkje berre var det på bokmål (jfr. «fantastisk markedsføring» …), men me var attpåtil omdøypte til «NORSK MĹLUNGDOM», kva no enn det måtte tyda.
Innmaten var heller ikkje veldig tilpassa mottakaren. Det er unekteleg ganske morosamt å sjå nokon som skriv så fagert om imponerande og fantastisk marknadsføring, demonstrera det stikk motsette ved å tilby ein nynorskforkjempande organisasjon almanakkar på så å seia alle andre nordiske statsspråk enn nynorsk.
Strategien med å senda prøveeksemplar er rett nok ikkje ny. For ei tid tilbake fekk Kringkastingsringen (eg sit i styret der, om nokon lurer på korleis eg har fått denne sensitive innsideinformasjonen …) tilsendt ein reklamepenn, med noko som produsenten truleg må ha tenkt var eit forlokkande design. Og me kan jo ikkje anna enn å gje han rett!
Likevel, eg trur me køyrer på med det me av erfaring veit at fungerer. Den siste veka har me nemleg fått levert ikkje mindre enn 15 000 rykande ferske jakkemerke, i åtte ulike modellar! Fire av dei kjenner de kanskje til frå før, men dei andre fire er altså i ny drakt. Og no har me så mykje at me nesten kan bada i dei.