Sjølv om Johanne og eg takka for oss på sumarleiren skal eg jobbe litt ut i juli. Eg tenkte difor eg ville nytte høve til å legge ut eit biletesamandrag frå sumarleiren. Dette til glede for dei som sjølv var der, men òg slik at dei som kanskje ynskjer å kome får eit innblikk i kva me gjer på sumarleir. Det er ikkje alt me har bilete av, so programmet kan til tider vere betre pekepinn. Om nokon skulle ynskje å nytte bileta kan de kreditere NMU.
Sumarleiren var på Aasens heimstad i år. Hovdebygda i Ørsta. Me kom dit tidleg 9. juli og var der i 6 dagar.
På leiren speler me mykje fotball. Både turnering med finale seinare i veka og me har fotballkurs. Etter tre sumarleirar kan eg med sikkerheit sei at nivået i år var svært høgt blant spelarane. Sjølvom ikkje alle (les: skrivaren sjølv). Likevel er det alltid like kjekt å vere med på turneringa, og alle nivå av dugleik er med. Me hadde fire lag, dei to som ikkje spela kunne nytte høvet til å forsyne seg frå det populære saft/rfukt/kjeksbordet.
Mellom alt av program og på kvelden er det mykje frileik. Då badar me, syng enno meir, leikar med såpebobler, spelar spel (ligretto er ein slager), fortel skrøner, kjøper lodd, gjeng ein tur og mykje meir.
På leir har me mange spanande innleiingar. I tillegg til desse har me kurs som er meir praktiske. Desse endar opp med resultat som de kan sjå her. Me har alt frå t-skjortemåling, leiravisverkstad, origami, perlekurs med meir. Me starte emneknaggen #belivar i år, for dei som er treige skal du sjå etter IVAR, som i nynorskens far.
Den eine dagen drog med til Aasentunet. Det var stas. Der hadde Ottar Grepstad ei innleiing, so fekk me gå rundt i tunet og inne i museet på eigenhand. Etter dette fekk me servera ei god tomatsuppe, med brød. Me hadde høve til å handle i krambua, noko fleire nytta seg av. Tunpølsa var veldig populær, men òg bøker, t-skjorter og Ivar Aasen-bokserar. Fredrik Hope kjøpte seg til og med eit tuntre. Det kjem på eit bilete lengre nede.
På sumarleir må me sjølvsagt på fjelltur. I år var det Helgehornet turen gjekk til. Det starta ganske so flatt, men me fekk tidsnok oppleve stigning i terrenget. Fjellet er 623 moh, og sjølv om skrivaren sjølv har vakse opp på omlag 600 moh kan ho sei seg einig i at det var luftig på toppen.
Sjølv om det var bratt kom me alle opp til toppen. Me åt matpakka vår og skunda oss ned att. Me hadde med oss dart, volleyball og badminton, vindforhalda gjorde det noko vanskeleg å nytte oss at spela.
Dei som var att på skulen laga eit av dei kulaste bannera eg har sett. Før dei tok turen til Ivar Aasenstatuen i Ørsta sentrum.
Då me kom heim att var festen i gong.
- Utdeling av medalje til vinnarlaget av fotballturneringa
- Kåring av årets lokallag (Sunnhordland Målungdom)
- Sentralstyreoveretaking med taler som fekk fleire til å felle ei tåre eller to. (På bilete ser du her tuntreet til Fredrik)
- Me song, mykje!
- Loddtrekking er eit MØST, som Vebjørn seier.
- Me hadde sjølvsagt MELODIKAPPLEIK! Det kjekkaste på leir, meiner eg. Tekstane er mykje av høgare nivå no enn tidlegare! Vinnaren vart Vegar S. Opdahl med “Eg er kvit”, på Eurovision-låta «It’s My Life»
No er me tilbake på kontoret etter ein av dei beste tilskipingane me har hatt i Norsk Målungdom. Det har vore ei heilt fantastisk veke, men mange, kjekke, nye andlet. Eg er svært glad for at me har ein so fin organisasjon med so mange bra folk! Sjølv om eg er ute av sentralstyret er eg trygg på at me etter neste tilskiping vil sei det same. Eg gler meg allereie til NORDISK UNGDOMSKONFERANSE 4.-6. oktober og vonar eg får sjå deg der!