“Hei bloggen” seier Vebjørn Sture

No har me nett satt oss attende til møtebordet etter lunsj. I tillegg til brødmat hadde me restar frå middagen i går. Bønne-chilli-sjokolade-walnøttgryte med lefse attåt. Oppskrifta er henta frå Green Kitchen Stories. Med mykje chilli og mykje sjokolade vart gryta ein stor suksess, meiner no i alle fall eg!

Middagslunsjen

For å få møtelyden i gong song me “Leitande etter blåmann”. For dei som ikkje kan teksten, her er han:

Leitande etter blåmann

Då var innkallinga til landsmøtet sendt ut, og landsmøteheimesidene (http://malungdom.no/landsmote/) har fått både oppdatert informasjon og eit lite lass med sakspapir. Så her er det berre å gjera seg klar!

Vonar me ser deg på Voss! 🙂

Det har lenge vore varsla ei endring i korleis norskfaget i skulen skal verte organisert, og Utdanningsdirektoratet har endeleg kome med sine framlegg til korleis faget kan gå styrkt ut av ei slik endring – på oppdrag av kunnskapsminister Halvorsen. Norsk Målungdom meiner at fleire framlegg ser fine ut, men at nokre av framlegga er direkte farlege for nynorsken og stikk i strid med det regjeringspartia gjekk til val på.

Norsk Målungdom vil arbeide for at nynorskopplæringa skal verte betre og halde høgare kvalitet enn ho gjer i dag, og meiner ikkje at løysinga på problemet er å kutte i undervisning, eksamen og ambisjonsnivå. Framlegget til Utdanningsdirektoratet om å slå saman sidemåls- og hovudmålskarakteren, tone ned sidemålsdelen av karakteren og fjerne eksamen på ungdomsskulen er det motsette av å styrkje sidemålet – og det vil i stor grad ramme nynorsken.

Eg tvilar ikkje på at Halvorsen sin intensjon er at denne endringa skal kome elevar med nynorsk som hovudmål til gode, sidan dei då får tid til å arbeide meir med hovudmålet sitt. Problemet er berre at denne type argumentasjon er gamaldags og utdatert. Ein vert ikkje automatisk betre i eit språk ved å kutte ut andre språk, det er òg andre faktorar som spelar inn. Desse moglege endringane i norskfaget vil i praksis minske statusen til nynorsk. Dette er ikkje eit gode for nynorskelevane. Tvert om!

Vi er tente med at alle elevar i Noreg kan lese, skrive og forstå både nynorsk og bokmål. Nynorskelevar har òg rett til å få sin dose bokmålsopplæring og å få kompetansen sin festa på vitnemålet, serleg i eit så bokmålsdominert samfunn og arbeidsliv som vi har i dag.

Fleire såkalla positive sidemålsforsøk med mellom anna bruk av nynorske lærebøker i andre fag enn norsk for bokmålselevar har synt oss at det er mogleg – og at god undervisning har både auka kunnskapen og viljen til å lære begge språka. Meir og betre sidemålsundervisning gjer at elevane lærer meir og får betre haldningar.

Ikkje kutt i kunnskap – vi vil lære meir, ikkje mindre!

I dag er det nøyaktig 40 år sia dei første store elevstreikane for nynorske læremiddel vart sparka i gang på Øystese i Hardanger.

Difor var sentralstyret i Norsk Målungdom på jubileumsaksjon og -målferd på Øystese gymnas i dag. Her kan du sjå nokre bilete frå dagen:

Feiring: Utstyrt med jakkemerke og godteri stilte me oss opp i kantina.

Målferd: Vebjørn spreier den gode bodskapen til ein noko trøytt påbygg-klasse.

Gruppebilete: Sentralstyret i nye genserar frå Øystese gymnas

Snik-nynorskifisering: Eva snik inn litt nynorsk i dei elles så nynorskfrie vekeblada.

…og litt flygeblad i hylla for ballholm

Me har ikkje ord, korkje til å omtala terrorhandlingane i dag, eller til å festa kjenslene til skrift. Ein ufatteleg tragedie har råka Noreg, regjeringskvartalet, forbipasserande sivilistar og ikkje minst våre ungdomspolitiske kollegaer i Arbeidaranes Ungdomsfylking. Tankane våre til offera og deira pårørande.

Me veit at medlemer i Norsk Målungdom var til stades på Utøya, men me har førebels ikkje fått inn meldingar om skadde eller drepne målungdomsaktivistar – utan at det gjer sorga mindre. Nett slik bombeåtaket mot regjeringskvartalet er eit åtak på heile Noreg, er massakren mot AUF eit åtak på alle engasjerte ungdommar i alle ungdomsorganisasjonar, tverrpolitiske som partipolitiske. I kveld, i natt, i morgon finst ikkje partigrenser eller andre politiske eller organisatoriske skiljeliner. Tida er komen for å stå saman, for å visa den eller dei som står bak ugjerningane at aksjonane deira ikkje funkar, at demokratiet, organisasjonslivet og ungdomar med engasjement ikkje lèt seg kua.

Lat oss difor senda ei serskild støttehelsing til våre vener i AUF: Vit at kjenslene og tankane våre går til dykk, og vit at me står klare dersom det skulle vera noko me kan hjelpa til med i tida som kjem. Måtte alle gode krefter vera med dykk i den tunge tida som de, me og resten av Noreg har framfor oss.

Varme helsingar,
Norsk Målungdom

Skulebyråd i Oslo, Torger Ødegaard (H), trugar med å søkje Utdanningdirektoratet om at alle elevar i osloskulen skal få sleppe å lære skriftleg sidemål for å bli betre til å skrive norsk. Han meiner at “nynorsk litteratur og kultur bør læres muntlig, og dermed vil flere dyktiggjøre seg i skriftlig norsk.” ifylgje Aftenposten.

Dette seier Ødegaard sjølv om Utdanningsdirektoratet har sagt klårt i frå om at søknader om slike forsøk ikkje vert innvilga. Dessutan har det sitjande bystyret allereie i 2008 sagt klårt ifrå om at dei heller vil satse på å styrkje sidemålsopplæringa i staden for å kutte ho ut eller gjere ho “valfri”. Dette veit Ødegaard. Kvifor lovar han veljarane sine noko han ikkje kan halde? Dette er populisme og ikkje praktisk og framtidsretta politikk.

Det vert ofte vist til resultata av det såkalla “Oslo-forsøket” der nokre vidaregåande skular i Oslo fekk fritak frå skriftleg sidemål. Dette forsøket er vorte kritisert, funna er ikkje eintydige og forskingsinstitusjonen som utførte evalueringa av forsøket, NIFU-step, sa sjølv at dei ikkje var kvalifiserte til det og åtvara mot at denne rapporten vart brukt politisk.

I 2008 gjorde bystyret i Oslo eit vedtak om å styrkje sidemålsopplæringa. Så går det sjølvsagt an å setje eit spørsmålsteikn ved kva Oslo kommune eigentleg har gjort dei siste fire åra for å gje sidemålsopplæringa eit løft. Svaret er: Dei har ikkje løfta ein finger.